Eigenlijk zou je Cordoba kunnen vergelijken met een diamant.. Duizenden jaren aan cultuur is hier samengeperst. Zeker niet zonder slag of stoot, want daarbij is ten tijde van de vele oorlogen die honderden jaren bestrijken, veel bloed vergoten. Het is ten tijde dat de Moren hier de scepter zwaaide een wereldstad van formaat geweest. Maar liefst 500.000 mensen woonden hier. De Mezquita die zij hier in de achtste eeuw hebben gebouwd is het meest veelzeggend over de samensmelting van romeinse, keltische, islamitische en christelijke invloeden. Ook de rest van Cordoba ademt deze sfeer uit. Dat maakt de stad zo uniek. Omdat het historische deel van de stad met het paleis en de Mezquita aan de rivier liggen, waan je je aan de overzijde nog steeds in vroegere tijden. Helemaal wanneer je daar een schaapsherder treft met zijn hond en een flinke kudde.

Cordoba is ook de warmste stad van Europa en daarom ook wel de braadpan van Spanje genoemd. De typisch Spaanse gevels zijn dicht op elkaar gebouwd waardoor in de smalle straten en steegjes de zon geen kans krijgt. Dit was voor ons zoeken naar een terras in de zon aangezien het in november niet bepaald heet is. De doorkijkjes naar de bloemrijke patio’s, de kleurrijke tegeltjes, de felgekleurde kozijnen, de eeuwenoude bestrating, de rustieke pleintjes en de weelderige bougainville die overal rondslingert zorgen voor een constant ‘ohh’ en ‘ahh’ gevoel.